ایالات متحده آمریکا هنوز آن قدر قدرتمند است که بتواند به طور هم زمان از میدان های نبرد با روسیه و چین پیروز بیرون آید یا دست کم کاری کند که امید پیروزی در این جنگ ها برای این دو کشور به یأس مبدل شود. اگر آمریکا توان پیروزی در چنین جنگ هایی را دارد به خاطر آن است که این کشور همچنان قدرتمندترین و سازمان یافته ترین ارتش جهان را دارد و علاوه بر آن در رأس یک اتحاد نظامی بسیار قوی و قدرتمند نیز قرار گرفته است.
خبرگزاری "اسپوتنیک" فارسی در پنجمین قسمت از بررسی روابط تاریخی تهران و مسکو طی گفتگو با ولادیمیر ساژین به تحولات مرتبط با ورود نیروهای شوروی و بریتانیا به خاک ایران در اوت 1941 پرداخته است؛
"22 ژوئن1941 آلمان نازی بدون اعلام جنگ و با نقض پیمان عدم تجاوز، بی رحمانه به خاک اتحاد شوروی حمله کرد.
روسیه و ایران اتحاد بی سابقه، اما در عین حال حساس و آسیب پذیری را در خاورمیانه ایجاد کرده اند. همکاری دو کشور در تضمین بقای حکومت بشار اسد و بازپس گیری بخش های شرقی حلب از دست شورشیان سوری نقشی محوری و اساسی را ایفا کرده است. جنگنده ها و بمب افکن های روسی نیز در این مدت، برای بمباران اهداف و مواضع شورشیان سوری از پایگاه های هوایی ایران استفاده کرده اند.
یک رابطه سازنده با مسکو به چیزهایی فراتر از یک رابطه شخصی خوب بین ترامپ و پوتین بستگی دارد و نیازمند اشتراکات بیشتری در منافع ملی و دیدگاههای واقعگرایانه است
رئیس جمهور ترامپ عزم خود برای دنبال کردن برقراری روابط بهتر با روسیه را به روشنی بیان کرده است. این ایده ای جذاب است، اما تازگی ندارد.
خبرگزاری "اسپوتنیک" فارسی به مناسبت درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی در چهارمین قسمت از بررسی روابط تاریخی تهران و مسکو طی گفتگو با ولادیمیر ساژین به تعاملات میان ایران و شوروی/روسیه در دوره آقای هاشمی پرداخته است.
تغییر آینده تاریک، چگونه عامل روسی سیاست امریکا را تغییر میدهد
متغیر روسیه پس از اینکه ناگهان در کانون مبارزات انتخاباتی امریکا قرار گرفت، وزن جدیتری در سیاست داخلی امریکا پیدا کرده است. چطور شد که امریکاییها تا این اندازه به قدرتمندی پوتین و وجود دست کرملین در همه جا باور پیدا کردند؟ این امر برای خود امریکا و سایر نقاط جهان چه معنایی خواهد داشت؟
طرح گرسنگی: نقشهای که نازیها برای مرگ ۳۰ میلیون روس کشیدند
آنتونی بیور (متولد ۱۹۴۶) از جمله کارشناسان برجسته جنگ دوم جهانی به شمار میآید. این نویسنده بریتانیایی که به دلیل نگارش چندین اثر تاریخی داستانی از جمله «سقوط برلین»، «استالینگراد، آغازی بر پایان» و «جنگ دوم جهانی» از شهرتی جهانی برخوردار است،
در مراسم تدفین آیت الله «علی اکبر هاشمی رفسنجانی»، یکی از چهره های کلیدی و اصلی انقلاب اسلامی ایران در سال 1979، عده ای از شرکت کنندگان در این مراسم شعارهایی را علیه اتحاد و همکاری های میان تهران و مسکو سر داده و خواستار پایان این اتحاد در حال رشد و شکوفایی شدند. حتی در یکی از ویدئوکلیپ های این مراسم که در سایت ها و شبکه های اجتماعی منتشر شد،
حمایت های نظامی، دیپلماتیک و مالی ایران و روسیه نقشی حیاتی در پیروزی نیروهای وفادار به اسد ایفا کرده است، اما با وجود هدف مشترک ایران و روسیه در سوریه و منابع قابل توجهی که هر دو دولت در این جنگ سرمایه گذاری کردهاند، مسکو و تهران به یک شکل به مسائل مختلف مربوط به جنگ سوریه نگاه نمی کنند.
بسیاری از ناظران از افزایش درگیر شدن روسیه در مساله افغانستان شگفت زده شدهاند. آنها میپرسند مسکو میخواهد در این کشور جنگ زده چه چیزی به دست آورد؟ بعد از سوریه آیا قرار است در افغانستان به عنوان یک منطقه متفاوت، مناقشه دیگری میان آمریکا و روسیه شکل بگیرد؟
خبرگزاری "اسپوتنیک" فارسی در سومین قسمت از بررسی روابط تاریخی تهران و مسکو به پیمان 26 فوریه 1921 میان روسیه شوروی و ایران پرداخته است. این پیمان بحث برانگیز برای هر دو طرف بسیار مهم بود، چرا که در زمانی به امضا رسید که جنگ داخلی در دو کشور ادامه داشت و هنوز سرنوشت تاریخی آنها روشن نبود.
روسیه 29
دسامبر 2016 با علنی کردن توافق خود با ترکیه در مورد صلح همهگیر در
سوریه جلوهای دیگر از رویکرد چندلایه و چندبرداری خود در سیاست خارجی و در
مورد خاص سوریه را به نمایش گذاشت. این توافق در شرایطی به دست آمده که تا
چندی پیش روابط مسکو و آنکارا در وضعیت تنش بود و روند بهبود آن در دوره
جدید نیز هنوز شکل کامل خود را بازنیافته است.
چندی پیش دونالد ترامپ در توییتر خود نوشت: "آمریکا باید قابلیتهای هستهای خود را تقویت کند تا آمادگی رویارویی با جهان هستهای را داشته باشد." او در مناظرات ریاست جمهوری گفته بود که "روسیه در حال گسترش سلاحهای هستهای است"
آیا ترکیب جدید «سه کشور» برای حل مسئله سوریه کارساز خواهد بود؟
٢٠ دسامبر 2016 در مسکو، وزیران امور خارجه و وزیران دفاع روسیه، ایران و ترکیه نخستین بار با هم دیدار کرده و طی آن، راه های حل و فصل بحران سوریه را بحث و بررسی کردند. البته، بعید به نظر می رسد که بتوان از راهی، به چنین شکلی رسمیت بخشید،
قرار است روسیه، چین و پاکستان سهشنبه 27 دسامبر نشست سه جانبهای را به منظور گفتوگو درمورد راههای صلح و ثبات در افغانستان و تلاشهای مبارزه با تروریسم در مسکو برگزار کنند. مقامهای روسی و پاکستانی گفتهاند که این سومین دور نشست این "گروه کاری سه جانبه در مورد افغانستان" است که دو نشست قبلی در پکن و اسلامآباد برگزار شده بود.
در دهه ١٩٩٠، هنری کیسینجر وزیر امور خارجه پیشین آمریکا که اکنون در نقش مشاور بین المللی فعالیت می کند با یک فرد جوان و مرموز روس روبرو شد و برای پی بردن به سوابق وی پرسش های فراوانی را با وی در میان گذاشت. بر اساس شرح حالی که پوتین در سال ٢٠٠٠ با عنوان "نفر اول" درباره خود نوشته است پس از ساعت ها گفتگو، رهبر آن زمان روسیه که چهره ای ناشناخته بود، سر انجام به کیسینجر گفت که پیش از این برای دستگاه اطلاعاتی کار می کرده است.
جهان در سال 2016 در جهت منافع پوتین پیش رفت. برای مثال دونالد ترامپ که از گزینههای مورد حمایت پوتین بود، به عنوان رئیسجمهور آمریکا انتخاب شد و همانطور که روسیه انتظار داشت، انگلیس از اتحادیه اروپا خارج شد. احتمالاً برای روسیه سال آینده بهتر از امسال رقم بخورد؛ زیرا در انتخابات پیش روی فرانسه، آلمان و ایتالیا احتمال پیروزی نامزدهای تحت حمایت روسیه بسیار زیاد است.
غرب تصور می کرد که مداخله نظامی روسیه در سوریه تنها به تشدید بحران اقتصادی روسیه منجر خواهد شد، اما ظاهراً تصورات و ارزیابی های کشورهای غربی در این زمینه اشتباه از آب درآمده و ولادیمیر پوتین با زیرکی تمام از این وضعیت به نفع خود بهره برداری کرده است. منطق پوتین این است که افزایش بودجه بخش نظامی و دفاعی می تواند موجب ایجاد مشاغل بیشتر و افزایش میزان صادرات نظامی این کشور شود و در نهایت به احیای اقتصاد این کشور بیانجامد.
ولادیمیر پوتین یک دسامبر در سخنرانی سالانه خود در «مجمع فدرال» گفت: "برخی از کشورهای خارجی روسیه را دشمن می دانند اما حقیقت این است که ما به دنبال دشمنی با هیچ کشوری نیستیم و هیچ گاه نبوده ایم. ما به دوست نیازمندیم اما اجازه نخواهیم داد که منافع مورد ما نقض شده یا نادیده انگاشته شوند."