مقدمه مذاکرات
روسیه و آمریکا پیرامون پیمان جدید کنترلِ تسلیحات تهاجمی راهبردی که از
مدتی پیش آغاز شده، همچنان در جریان است و طرفین باید ظرف حدود شش ماه تا
پایان اعتبار پیمان «استارت 1»[1] (5 دسامبر 2009) در خصوص پیمان جدید به
توافق برسند.
مقدمه سیاستسازان کرملین به رسم مرسوم
در فرهنگ سیاسی این کشور که به ویژه پس از فروپاشی شوروی مورد التفات
جدیتری قرار گرفته، سند جدید «راهبرد امنیت ملی روسیه تا سال 2020» را
نهایی کرده، طی آن ضمن شرح وضعیت موجود و پیشبینی روندهای آتی،
مقدمه طی سالهای اخیر موضوع مثلث
روابط ایران، روسیه و امریکا و تأثیر نوسانات روابط مسکو و واشنگتن بر نوع
رابطة تعاملی مسکو با تهران محل بحثهای بسیار بوده و به ویژه در فضای
تخاصمی روابط تهران و واشنگتن، این موضوع و ابعاد آن به نحو گستردهای مورد
توجه محافل داخلی قرار گرفته است.
چکیده روندهای دموکراتیک در نظام و
جامعة روسیة پساشوروی پس از گذشت نزدیک به دو دهه از فروپاشی همچنان دارای
نواقص عمده است و این نظام با یک دموکراسیِ کارآمد فاصلة بسیار دارد. این
کاستیها طی سالهای اخیر و به تبع تلاش وسیع کرملین برای کنترل کنشگران
دخیل
چکیده روسیه
در دورة پساشوروی بیش از هر زمان دیگری در تاریخ خود تحت تأثیر تحولات
فزایندة منطقهای و بینالمللی بوده است. این تحولات با مجموعهای از
تهدیدها و فرصتهای جدید، این کشور را در عرصة خارجی با ضرورت بازتعریف
جایگاه، نقش و اهداف آن روبهرو ساخت.
مقدمه به
دنبال فروپاشی شوروی ،منابع و ظرفیتهای قدرت بزرگ روسیه به طور قابل
ملاحظهای کاهش یافت و این کشور بخش اعظمی از نفوذ ژئوپولیتیکی، جایگاه
سیاسی، قدرت اقتصادی و توانمندیهای نظامی خود را از دست داد.