امید روسیه به تنظیم روابط جدید با آمریکا

ایران وجه‌المصالحه مسائل داخلی ترامپ نشود

به نظر می رسد در مرحله کنونی دو موضوع باید در اسرع وقت در دستور کار سیاست خارجی قرار گرفته و اجماع حاصل گردد.
 

ایران و روسیه شرکای استراتژیک هستند؟

مذاکرات آمریکا و روسیه برای آتش بس در سوریه و واکنش های مبهم مقامات ایرانی از سخنگوی وزارت خارجه گرفته تا معاون سیاسی منطقه ای بار دیگر این ابهام را بوجود آورد که چهارچوب روابط و هماهنگی ایران با روسیه در سوریه بر چه مبنایی استوار است؟
 

روسیه بازیگری قابل اعتماد برای ایران نیست

بحث خود را با سه سوال آغاز می کنم: سیاست بین الملل به چه سمتی گرایش یافته است؟ سیاست منطقه ای (خاورمیانه) به کدام سمت گرایش دارد؟ و منافع منطقه ای ایران چیست؟ ما چگونه عمل کنیم؟ هرچند که جهان و نظام بین الملل ساختاری چندقطبی به خود گرفته است اما نمی توان تاثیر ایالات متحده و قدرت اثرگذاری و تصمیم سازی آن را انکار کرد.
 

ائتلاف با روسیه: آغاز مسیر جدید سیاست خارجی ایران؟

25 مرداد 95 روز مهمی در تاریخ سیاست خارجی ایران خواهد بود، زیرا برای نخستین بار در سه دهه اخیر این کشور گام عملی مهمی به سوی "ائتلاف" با یک قدرت بزرگ برداشت. از آنجا که این رفتار استراتژیک نوپدید می تواند بر موقعیت ایران در سیاست بین الملل تاثیرات مهمی برجای بگذارد، نیازمند تبیین است. ائتلاف از منظر این مقاله به مذاکره و توافق گروهی از تصمیم گیران بر سر اقدام هماهنگ برای نیل به هدفی مشترک اطلاق می شود. 

قره‌باغ صحنه درگیری ترکیه و روسیه؟

اساسا بعید است منطقه قره باغ به میدان نزاع روسیه و ترکیه بدل شود، کمااینکه در طول بیش از دو دهه گذشته اینگونه نبوده است. روسیه صرفا از ارمنستان برای جلوگیری از تقویت روند همگرایی آذربایجان با غرب  و جذب این کشور ذیل ساختارهای اقتصادی و امنیتی مشترک المنافع از قبیل اتحادیه اقتصادی اورآسیا و پیمان امنیت دسته جمعی و کاهش نفوذ ترکیه در قفقاز جنوبی به ویژه در آذربایجان بهره می برد. اما به دلیل اقدامات سلبی و نه ایجابی در این راستا تا کنون آنگونه که باید موفق نشده است.  

بازی چندجانبه روسیه در سوریه

ایران و روسیه با توجه به تغییرات محیط بین المللی، در سوریه وارد فاز بازی های ژئوپلتیک شده اند. روسیه به عنوان یک قدرت بزرگ تلاش می کند نقش جهانی خود را بازتعریف کند. اقدامات این کشور در اوکراین و اخیرا در سوریه شاهدی بر این ادعا است. این کشور بعد از حدود 40 سال بار دیگر به خاورمیانه آمده است تا ثابت کند که محیط کنونی بین المللی را عرصه حاکمیت چند قطبی می داند. استراتژی ایران در خاورمیانه نیز دقیقا حول محور بازتعریف نقش ژئوپلتیکی خود می چرخد.  

ایران، بازیگر گریز از مرکز برای روسیه

روسیه برای سیاست خارجی ایران، همواره یک معما بوده است. نگاه ما به روسیه نگاهی دوگانه در دوران مختلف تاریخی بوده است. با پرداختن از منظر رهیافت های رئالیستی به روسیه، طبعا باید تحلیل تاریخی در ارتباط الگوهای رفتاری این کشور در دوران گذشته مد نظر قرار گیرد. دیگر آنکه همواره مولفه های ژئوپولتیکی نقش موثر و تعیین کننده ای در حوزه سیاست خارجی دارند.
 

قمار نظامی پوتین در سوریه

با ورود نظامی مسکو به پرونده سوریه، انتظار می رود این بحران دامنه های گسترده تر و شاید ناشناخته ای بیابد. موضوعی که اگر منجر به دستاورد پایداری برای دولت اسد در صحنه میدانی سوریه نشود، زنگ خطر برای فاصله گیری از دیپلماسی و فرو رفتن بیشتر در باتلاق جنگ و خشونت است. به خصوص که بازیگران فرامنطقه ای پیش از اینکه به فکر حل و فصل بحران باشند، به منافع خود می اندیشند.