نیمه دوم قرن 19 زمانی که آسیای مرکزی به عرصه «بازی بزرگ» میان امپراطوریهای روسیه و بریتانیا تبدیل شد، رویدادهایی که در آسیای مرکزی به وقوع پیوست در تمام جهان مورد توجه قرار گرفت. در آن زمان بسیاری گمان میکردند که کشمکشهای محلی در گردنههای پامیر و هندوکش میان قبایل محلی وفادار به لندن و پتربورگ، قادر به تعیین سرنوشت سیاسی کره زمین است.
گردش
نخبگان سیاسی بهویژه در مقاطع انتخابات یکی از متغیرهای مهم در تغییر فضا
و روندهای سیاسی کشورها است. انتخاب ترامپ در امریکا و گفتمان متفاوت او
از اوباما نمودی از این تغییر است. دامنه چنین تغییراتی نسبت به نهادینگی
روندها در کشورهای مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، محدودیتهای نهادی در
امریکا به ترامپ اجازه اجرایی کردن تمام وعدهها و اهداف وی را نمیدهد.
ولادیمیر پوتین در شهر تفریحی سوچی در ساحل دریای سیاه، از احتمال اتخاد استراتژی خروج از سوریه با رجب طیب اردوغان بحث کرد. یکی از موضوعات مورد بحث اجراسازی مناطق امن در سوریه است. طرحی که به موجب آن قرار است از میزان تنش ها در سوریه کاسته شود. بخش دیگری از صحبت ها به پیشبرد مذاکرات سیاسی برای پایان دادن به درگیری های جاری مربوط می شد.
ارتش افغانستان پس از حمله ویران کننده طالبان به پایگاهی نظامی در مزار شریف که به کشته شدن 100 سرباز منجر شد، با پشتیبانی 8400 سرباز آمریکایی در پی تقویت صفوف خود است، نشانه ای از آغاز تابستانی دیگر همراه با جنگ. هرچند این بار افغان ها و شرکای آمریکایی شان باید با دو نیروی دیگر نیز رقابت کنند: روسیه و ایران.
هرچند تا
پیش از این بسیاری بر مبهم بودن سیاست خارجی ترامپ تأکید میکردند، اما
نشان دادن پنجههای نظامی در سوریه، افغانستان و کرهشمالی که میتواند در
آینده در مورد سایر کشورها نیز تکرار شود، نشانگانی از بازگشت به سیاست
سنتی نومحافظهکاران در توسعهطلبی نظامی و محقق کردن اهداف سیاست خارجی با
حربه زور را متبادر میکند. این رویکرد، برای شماری از کشورها از جمله
روسیه چالشهایی را باعث خواهد شد.
اقدام موشکی امریکا در سوریه، تشدید تنش با روسیه در دو سطح و ضرورت احتیاط ایران
اقدام
موشکی امریکا در سوریه از ابعاد مختلف قابل بررسی است. اما بیشک یکی از
جوانب مهم آن تأثیری است که بر وضعیت و موضع روسیه در سوریه، خاورمیانه و
در قبال واشنگتن خواهد داشت.
پایان رُمان آغاز نشده، غلبه هدفگذاریهای داخلی بر خارجی در امریکا
روابط روسیه و امریکا به حالت «نرمال» برگشته است؛ یعنی طرد و رویارویی متقابل. سفر رکس تیلرسون وزیر امور خارجه امریکا به مسکو با این امید همراه بود که دست آخر دو کشور دستور کار جدیدی را اغاز کنند و مقدمات دیدار دو رئیس جمهور را فراهم نمایند.
در پی حمله موشکی به سوریه، دولت ترامپ تمامی تلاش خود را به کار بسته است تا استراتژی همه جانبه ای در قبال این کشور را طراحی کند. جوش روجین در مقاله مندرجه خود در نشریه واشنگتن پست می نویسد که در این زمینه، رهبران کنگره از دولت مساعدت خواهند کرد که آمادگی دارند تا بار دیگر، پیشنهادات قبلی خود پیرامون چگونگی اعمال فشار بر روسای جمهوری سوریه، روسیه و ایران را در دستور کار رئیس کاخ سفید قرار دهند.
«نفوذ روسیه در دریای سیاه رو به تضعیف است. احتمال دارد که در مجموع، روسیه موقعیت خود را به عنوان ارسال کننده اصلی در این منطقه از دست بدهد». کارشناسان در ارزیابی از پروژه حمل و نقل ایران در راستای ارسال محمولات به اروپا به چنین جمع بندی هایی دست یافته اند. گفتنی است که ارمنستان، یکی از متحدان نزدیک روسیه، در این زمینه به سودهایی دست می یابد، اما خود روسیه بازنده خواهد بود.
دلایل بسیاری برای تصمیم حمله دونالد ترامپ به پایگاهی نظامی در سوریه وجود دارد. علاوه بر این می توان توجیهاتی نیز برشمرد از جمله منافع ملی آمریکا، نیاز به نشادن دادن این که استفاده از سلاح شیمیایی هزینه ای در بردارد و پاسخی عاطفی به تصاویر کودکان کشته شده.
اهداف بلندپروازانه ترامپ، احتمال تکرار سناریوی سوریه در کرهشمالی
در پی حمله هوایی در سوریه، امریکا گروه تهاجمی نیروی دریایی خود را به کرانه های شبه جزیره کره اعزام می کند. افزایش حضور نظامی در پاسخ به آزمایش موشک بالستیک توسط کره شمالی، با اظهاراتی پیرامون آمادگی برای اتخاذ اقدامات قاطع علیه دولت هایی که امنیت بین المللی را به مخاطره می اندازند (سوریه، کره شمالی و ایران) همراه شده است.
اقدامات
نظامی آمریکایی ها در سوریه به یک جنجال بین المللی تبدیل شده و برای برخی
ها نیز عامل کابوس بوده است. اما، ضمن بررسی دقیق شرایط و پیامدهای حمله به
الشعیرات، این حس ایجاد می شود که تمامی این ها بیش از یک نمایش نبوده
اند. این عملیات شباهت اندکی به عملیات نظامی واقعی داشته است که احتمال
دارد، دمشق را درگیر خود کند.
حمله موشکی آمریکا به سوریه بیش از خاورمیانه به روابط پوتین-ترامپ اشاره دارد
آیا واقعا بشار اسد از جنگ افزار شیمیایی استفاده کرده است؟ روس ها باید پاسخ این پرسش را بدانند. روس ها در پایگاه های هوایی سوریه، در وزارت خانه ها و ستادهای فرماندهی ارتش این کشور حضور دارند.
مقامات رسمی در امریکا اعلام کرده اند که نظامیان روسی مستقر در سوریه، را در خصوص حملات موشکی پیشرو مطلع کرده بودند. آنان با اشاره به این که علیه قوای روسی مستقر در این کشور حمله ای صورت نگرفته است، اعلام کردند که با تمام قدرت، تلاش کرده اند تا از وارد آوردن ضربات به پایگاه روس ها اجتناب کنند.
پیش و بلافاصله پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، کرملین ابراز خشنودی و رضایت کرد. با این حال، دونالد ترامپ تمایل اندکی به همکاری با روسیه نشان می دهد. علت این امر چیست؟
از هفته ها پیش، بحث روسیه مهم ترین مسئله در آمریکا می باشد. با این حال، تنها در سیاست داخلی به این موضوع پرداخته می شود.
از
دیدگاه روسی نظام بینالملل در حال گذار به نظم جدید است و این گذار
همانند همه سیکلهایِ تاریخیِ تغییر در نظام بینالملل با تکانها، تنشها،
قربانیان، بازندگان و برندگانی همراه خواهد بود. بحران و رکود اقتصاد
بینالملل و کاهش آستانه تبدیل تنشهای محلی به تقابلهای مستقیم و
غیرمستقیم منطقهای و حتی بینالمللی از جمله نشانههای میدانی گذار هستند.
مفاهیم بازدارندگی و ثبات راهبردی در سیاست خارجی روسیه، رابطه با امریکا و مسئله ایران
مقدمه
بازدارندگی
راهبردی و ثبات راهبردی دو مفهوم بهممرتبط در سیاست خارجی و دفاعی روسیه
هستند که در اسناد بالادستی این کشور و اظهارات نخبگان کرملین انعکاس
پررنگی دارند.
درخواست از پوتین برای شفاف کردن موضع خود در مبارزه علیه کُردها و ایران
در پی نتانیاهو، اردوغان به مسکو سفر می کند.
امروز، ولادیمیر پوتین با رجب طیب اردوغان، همتای ترک خود مذاکره خواهد کرد که برای شرکت در ششمین نشست شورای همکاری ها در سطح عالی روسیه و ترکیه به مسکو سفر کرده است.
اظهارات دونالد ترامپ در رابطه با توافق هسته ای ایران رسانه های گروهی کل جهان را به جنب و جوش درآورده است. اقدامات خصمانه او در قبال ایران چه پیامدهایی در بر خواهد داشت؟ نقطه نظر دولت روسیه در رابطه با این مسئله چیست؟ آندری کلیموف، معاون رئیس کمیته امور بین الملل شورای فدراسیون روسیه، به سئوالات «پراودا رو» در این موضوع پاسخ داده است؛
«طی سه سال اخیر، روابط آذربایجان و ایران در سطح عالی توسعه یافته است. این روابط مسائل سیاسی، دو جانبه، منطقه ای و بین المللی را در بر می گیرد و همچنین، در عرصه های اقتصادی و فرهنگی نیز توسعه یافته اند». این بیانات از سوی [آقای] حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، در جریان سخنرانی مشترک با الهام علی اف در تاریخ ٥ ماه مارس سال ٢٠١٧ میلادی، ایراد شده اند. در روز یاد شده، رهبر آذربایجان به تهران سفر کرد.