چه بر سر جاسوسان روسیه آمده؟

درگیری داخلی؟ ناکارآمدی؟ سردرگمی؟

زمانی که یک نهاد زیرزمینی هر روز در صدر خبرهای بین‌المللی باشد، حتماً اتفاق‌های عجیبی افتاده است. وضعیت فعلی «اداره کل اطلاعات ستاد مشترک ارتش» روسیه که با حروف اختصاری نام قبلی آن تحت عنوان «گرو» GRU شناخته می‌شود از این موارد است. 

امریکا علیه روسیه؛ نه فقط تحریم، بلکه جنگ

موضوع تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده علیه روسیه از سال 2014 به یکی از اصلی‌ترین موضوعات رسانه‌های روسیه تبدیل شده است؛ برای رسانه‌های آمریکا نیز این موضوع با ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید، در درجه اول اهمیت قرار گرفت.
  

چگونه می توان در جنگ سرد پیروز شد؟

پیچیدگی وضعیت بین‌المللی و حساس‌تر شدن اختلافات قدرت‌های بزرگ، بحث‌های شدیدی را در مورد ماهیت تناقضات موجود در جهان بوجود آورده است. در این شرایط، به ویژه، این سوال مطرح می‌شود که آیا چنین وضعیتی، «جنگ سرد» جدید است؟ من می‌توانم ادعا کنم که بله. البته، طبیعتا، جنگ سرد جدید، با نمونه قبلی آن در قرن گذشته، متفاوت است، مهمتر از همه، اینکه، این جنگ، ماهیت یک‌سویه‌ای دارد.  

چرا ایران بلوک شرق را به غرب ترجیح می‌دهد؟

در حالیکه فاز نظامی بحران سوریه به پایان نزدیک می‌شود، سران روسیه، ایران و ترکیه در نشست تهران بر حق تعیین سرنوشت سوریه توسط مردم این کشور و از طریق انتخاباتی فراگیر، آزاد و عادلانه تاکید کردند. آنها همچنین توافق کردند تا به همکاری مشترک خود تا نابودی کامل گروههای تروریستی تعیین شده توسط سازمان ملل در سوریه همچون داعش و القاعده و جبهه النصره ادامه دهند. 

چرا روسیه به تدریج در حال رها کردن ایران است؟

 ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه آرام و تدریجی اما سیستماتیکی در حال کم کردن حمایتش از منافع ایران در سوریه است. در رابطه با نقل قول بولتون که مدعی شده پوتین به ترامپ گفته است نمی تواند نیروهای ایران را از سوریه خارج کند، باید گفت، پوتین دست کم برای یک بار حقیقت را گفته است. به نظر می رسد، هم اکنون منافع روسیه به صورت فزاینده ای در واگرایی با منافع ایران در سوریه است. 

دستاوردهای روسیه از توافق دریای خزر چیست؟

مسکو تایمز در گزارشی با عنوان روسیه از توافق دریای خزر چه منافعی از آن خود کرد؟ نوشت: اقدام مسکو در میانجیگری برای نهایی شدن یک تلاش 25 ساله، موقعیت این کشور را در منطقه تقویت کرده است. این رسانه در سرمقاله‌ای به قلم جان روبرتز کارشناس ارشد شورای آتلانتیک در مرکز انرژی جهانی و اوراسیا نوشت:  

پنجمین نشست سران کشورهای حاشیه خزر؛ امضای رژیم حقوقی؟

بعد از ۲۵ سال بحث وجدل و چهار نشست سران و ۵۱ نشست کارشناسی برای تدوین کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر، اکنون چشم‌ها به نشستِ قریب‌الوقوع سران حاشیه این دریا دوخته شده که روز یکشنبه ۲۱ مرداد در قزاقستان برگزارخواهد شد.
 

امضاء کنوانسیون رژیم حقوقی جدید دریای خزر در آینده نزدیک

قرار است در شهر «آکتائو» قزاقستان در روز 12 اوت پنجمین اجلاس کشورهای حاشیه خزر — آذربایجان، ایران، قزاقستان، روسیه و ترکمنستان برگزار شود. مهمترین هدف از برگزاری این اجلاس، امضای سند تاریخی — کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر- است. 

دریایی برای خود؛ توافق پنج کشور برای تقسیم دریای خزر

دولت روسیه طرح کنوانسیون وضعیت حقوقی دریای خزر را تصویب کرده است و برای امضا به رئیس جمهور این کشور ارائه می کند. در چنین شرایطی، کشورهای حاشیه دریای خزر بدون کسب اجازه از سوی تمامی پنج کشور و فقط بر پایه توافق کشورهایی که خط لوله از منطقه آنها عبور می کند، قادر خواهند بود، در بستر این دریا خط لوله نصب کنند.  

مسکو و ریاض، اتحادی که تاثیرگذار است

١٤ ژوئن، فوتبالیست های روسیه و عربستان سعودی بیست و یکمین دور از مسابقات جام جهانی فوتبال را افتتاح کردند. رئیس جمهور روسیه و شاهزاده عربستان سعودی برای حمایت از فوتبالیست های خود در ورزشگاه لوژنیکی در مسکو حضور یافتند. از این مسابقه که روسیه با زدن پنج گل عربستان سعودی را شکست داد، رهبران دو کشور برای گفتگو پیرامون تحکیم روابط دو کشور استفاده کردند. 

روسیه و سیاست مهار و موازنه ایران در سوریه

همکاری ایران و روسیه در سوریه در واکنش به تهدید فوری ژئوپولیتیکی/امنیتی در این کشور شکل گرفته و چندان غیرمنتظره نیست که با تقلیل سطح تهدیدات سطح این روابط نیز کاهش یابد. این همکاری از اساس و از ابتدا عملگرا و گزینشی بوده و طرفین به خوبی از اختلافات خود و محدودیت‌های این روابط آگاهی داشته و دارند.  

افسانه های قدیمی و جدید در مورد روسیه

هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد که تاریخش مانند روسیه تااین‌حد پر از افسانه‌های متناقض ‌باشد. هیچ ملتی نیز تا به امروز تا این‌حد گوناگون تعریف نشده است، به جز ملت روسیه. نیکالای بردیایف (1874-1948)، فیلسوف مذهبی-سیاسی روس پیوسته به دوقطبی بودن شخصیت مردم روسیه اشاره می‌کند. شخصیتی که خصلت‌های کاملا متضاد را به‌شکل رمزآلودی توامان درخود دارد:  

آیا همراهی مرکل با پوتین می تواند برجام را نجات دهد؟

در پی تصمیم کاملا ناخوشایند ترامپ برای زیرپا گذاشتن توافق هسته ای با ایران، دو کشور روی صندلی داغ مذاکره نشسته اند: روسیه و آلمان. سوال بزرگ حالا این است که آیا نارضایتی مشترک آنها به یافت دلیل و هدفی مشترک منجر خواهد شد؟
 

تقابل ایران و اسرائیل، فرصتی مغتنم برای روسیه

ایران و اسرائیل بار دیگر، دست به حملات موشکی علیه یکدیگر زدند. این حملات باعث می شود تا سخنانی پیرامون آغاز جنگ بزرگ در خاور نزدیک ایراد شود. خروج آمریکا از توافق هسته ای با ایران نیز به این حدسیات دامن می زند. اما، از رویدادهای جاری کشور ما می تواند سودهای بزرگی کسب کند.

روسیه و اروپا در یک سنگر

خروج امریکا از توافق هسته ای با ایران به روابط یوروآتلانتیکی خدشه وارد می کند.

چشم پوشی دونالد ترامپ از توافق چند جانبه با ایران نشانگر نارضایتی دولت امریکا از مشی یاران اروپایی اش است.  

دورنمای آماده سازی امریکا برای جنگ با روسیه

در حالی که توجه جهان معطوف سوریه است، ایالات متحده به طور چشمگیری نیروهای خود را در اروپا افزایش داده است. این تنها مربوط به یک دوره از تمرینات نظامی نمی شود که پس از چند ماه به پایان می رسد. این ساختاری جدید با ژستی بالقوه تهاجمی است. این نیروها در حالی آرایش گرفته اند که روسیه و آمریکا برای نشست آماده می شوند.  

حمله ائتلاف غربی به سوریه، روسیه و ادامه کشمکش ژئوپولیتیکی

بی‌شک تنها موضوعی که در حمله 14 آوریل ائتلاف غربی به سوریه مهم نبود، حمله شیمیایی ادعایی در دوما و مهم‌ترین عامل این اقدام ژئوپولیتیک است. دولت دمشق با بازیافت حاکمیت خود بر غوطه شرقی تقریباً به تقابلات سازمانی و مستقیم معارضین/تروریست‌ها با خود خاتمه داده و این تحول پس از فروپاشی سازمانِ داعش نقشه سوریه را تا حد زیادی به نفع دمشق و حامیان آن تغییر می‌دهد.  

دست‌آورد دخالت نظامی غرب در سوریه چه خواهد بود؟

درحالی که آمریکا و بریتانیا به بررسی واکنش های ممکن خود به حمله مشکوک شیمیایی در دوما در سوریه ادامه می دهند، پرسش این است که دخالت نظامی قدرتهای غربی در سوریه چه دستاوردهایی خواهد داشت؟ اما حملاتی که آمریکا و متحدانش علیه تسهیلات نظامی سوریه طرح می‌بینند، اکنون اساسی‌ترین عنصر یک حمله نظامی غیرمنتظره را ازدست داده است. 

امریکا شکست خود را می پذیرد یا با روسیه و چین مقابله می کند؟

برخلاف حملات ایالات متحده، اتحادیه اروپا و رسانه های جریانی اصلی و تلاش آنها برای تخریب چهره ولادیمیر پوتین و سیاست هایش، او می تواند حالا آواز پیروزی سر دهد. ایالات متحده تخمین زده که روسیه تا سال 2020 آنچنان از نظر نظامی و اقتصادی قدرتمند خواهد شد که نمی توان آن را منزوی یا ضعیف کرد. به همین دلیل است که واشنگتن تمام تلاش خود را به کار گرفته تا «دستان روسیه» را از نزدیک تر شدن به دنیای تجارت جهانی و استحکام رابطه اش با چین بازدارد. 

سفر پوتین به ترکیه و خیز اتمی آنکارا

ترکیه هم در دوره رجب طیب اردوغان از غرب و اسراییل فاصله قابل توجهی گرفته و بیشتر به سمت بازیگرانی مثل ایران و روسیه حرکت کرده است. چرخش رجب طیب اردوغان از مخالفت شدید با ادامه حکومت بشار اسد در چند ماه اخیر مایه شگفتی بسیاری شد. این نزدیکی و چرخش، احتمالا تا اندازه زیادی باعث شد روسیه و حتی دولت سوریه چشم خود را روی عملیات شاخه زیتون ترکیه در خاک سوریه ببندند.