مسیری شگفت آور و پرپیچ و خم، ژنرال بازنشسته و نظامی متظاهری که از سوابقی درخشان در دوران خدمت خود در ارتش آمریکا برخوردار است بر آن داشت تا در اواخر دسامبر سال ٢٠١٦ با سرگئی کیسلیاک، سفیر روسیه در واشنگتن به گفتگوی تلفنی بپردازد. همکاران نظامی و اطلاعاتی مایکل فلین او را از لحاظ تاکتیکی افسری برجسته توصیف می کنند که خدمتش در یک دهه قبل در "اداره فرماندهی مشترک عملیات ویژه" که سازمانی نیمه سری محسوب می شود،
کاخ سفید فشارهای خود علیه جمهوری اسلامی ایران را شدت می بخشد.
دولت آمریکا بر انتقادهای خود خطاب به ایران شدت می بخشد. برخی از تحلیلگران معتقدند که هدف از چنین اقداماتی، بر هم زدن روابط میان روسیه و جمهوری اسلامی ایران است. هر دو کشور از نظام بشار اسد در سوریه حمایت می کنند و روابط تجاری تنگاتنگی با یکدیگر دارند.
ایالات متحده آمریکا هنوز آن قدر قدرتمند است که بتواند به طور هم زمان از میدان های نبرد با روسیه و چین پیروز بیرون آید یا دست کم کاری کند که امید پیروزی در این جنگ ها برای این دو کشور به یأس مبدل شود. اگر آمریکا توان پیروزی در چنین جنگ هایی را دارد به خاطر آن است که این کشور همچنان قدرتمندترین و سازمان یافته ترین ارتش جهان را دارد و علاوه بر آن در رأس یک اتحاد نظامی بسیار قوی و قدرتمند نیز قرار گرفته است.
یک رابطه سازنده با مسکو به چیزهایی فراتر از یک رابطه شخصی خوب بین ترامپ و پوتین بستگی دارد و نیازمند اشتراکات بیشتری در منافع ملی و دیدگاههای واقعگرایانه است
رئیس جمهور ترامپ عزم خود برای دنبال کردن برقراری روابط بهتر با روسیه را به روشنی بیان کرده است. این ایده ای جذاب است، اما تازگی ندارد.
تغییر آینده تاریک، چگونه عامل روسی سیاست امریکا را تغییر میدهد
متغیر روسیه پس از اینکه ناگهان در کانون مبارزات انتخاباتی امریکا قرار گرفت، وزن جدیتری در سیاست داخلی امریکا پیدا کرده است. چطور شد که امریکاییها تا این اندازه به قدرتمندی پوتین و وجود دست کرملین در همه جا باور پیدا کردند؟ این امر برای خود امریکا و سایر نقاط جهان چه معنایی خواهد داشت؟
در دهه ١٩٩٠، هنری کیسینجر وزیر امور خارجه پیشین آمریکا که اکنون در نقش مشاور بین المللی فعالیت می کند با یک فرد جوان و مرموز روس روبرو شد و برای پی بردن به سوابق وی پرسش های فراوانی را با وی در میان گذاشت. بر اساس شرح حالی که پوتین در سال ٢٠٠٠ با عنوان "نفر اول" درباره خود نوشته است پس از ساعت ها گفتگو، رهبر آن زمان روسیه که چهره ای ناشناخته بود، سر انجام به کیسینجر گفت که پیش از این برای دستگاه اطلاعاتی کار می کرده است.
جهان در سال 2016 در جهت منافع پوتین پیش رفت. برای مثال دونالد ترامپ که از گزینههای مورد حمایت پوتین بود، به عنوان رئیسجمهور آمریکا انتخاب شد و همانطور که روسیه انتظار داشت، انگلیس از اتحادیه اروپا خارج شد. احتمالاً برای روسیه سال آینده بهتر از امسال رقم بخورد؛ زیرا در انتخابات پیش روی فرانسه، آلمان و ایتالیا احتمال پیروزی نامزدهای تحت حمایت روسیه بسیار زیاد است.
دونالد ترامپ در جریان رقابت های انتخاباتی خود دست کم در دو موضوع سیاست خارجی، مواضع روشنی داشت: مخالفت با «برنامه جامع اقدام مشترک» (یا همان توافق ایران) و تمایل به کنار آمدن با روسیه. تا وقتی روی کار نیاید، نمی دانیم تا چه اندازه در مورد موضوع دوم جدی است.
تماس تلفنی میان دونالد ترامپ با تسای اینگ ون، رئیس جمهور تایوان یک بار دیگر اثبات کرد که او غیرقابل پیش بینی است. رئیس جمهور جدید آمریکا فاقد تجربه لازم در زمینه دولت داری و امور نظامی است و مواضع و رویکردهای وی در زمینه سیاست خارجی با رویکردهای حزب جمهوری خواه آمریکا تفاوت و فاصله بسیاری دارد.
پوتین
در سخنرانی سالانه خود در برابر مجمع فدرال (1 دسامبر 2016) ضمن تأکید بر
آمادگی روسیه برای همکاری برابر با امریکا، مسئولیت مشترک دو کشور در تأمین
امنیت و ثبات بینالمللی را متذکر شد و تعامل مسکو و واشنگتن برای حل
مشکلات جهانی و منطقهای را به نفع تمامی جهان دانست.
انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به نوعی روسیه را هم درگیر کرد. ولادیمیر پوتین در وصف دونالد ترامپ از عباراتی زیبا استفاده میکرد و متقابلا هم ترامپ از پوتین و سیاستهایش تعریف میکرد. در حقیقت ترامپ بخشی از آرایش را مدیون تعابیری است که در مورد پوتین به کار برده، «وی را رهبری قوی برای مسکو توصیف کرد»، شخصی که با تمام قوا در برابر همجنسگرایان ایستاد.
"حالا که یک فرد نومحافظهکار کاخ سفید را در آمریکا به دست آورده، اکنون کرملین دورنمای سختی برای تطبیق دادن خود با وضعیت به وجود آمده خواهد داشت." شبکه تلویزیونی دولتی روسیه 24، دو روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شمارش معکوسی را با ساعت و دقیقه تا زمان برگزاری انتخابات نشان میداد.
از نظر رئیس جمهور روسیه از عادی شدن روابط با آمریکا «راهی طولانی و دشوار خواهد بود.» پس از سرخوشی ناشی از حذف جناح دمکرات، که در روسیه به عنوان نیروی متخاصم در نظر گرفته می شود، تردید آغاز شده است. سرگئی مارکف، کارشناس سیاسی نزدیک به کرملین و نماینده سابق حزب حاکم روسیه متحد، در مصاحبه با رادیوی پژواک مسکو گفت: «ترامپ و پوتین مردسالار هستند.»
یکی از اولین رهبران جهان که پیروزی 'دونالد ترامپ' را به ریاست جمهوری آمریکا تبریک گفت 'ولادیمیر پوتین' رئیس جمهوری روسیه بود. دقیقا در این مقطع زمانی که روابط روسیه و غرب در پرمخاطره ترین حالت خود بعد از جنگ سرد قرار دارد؛ ترامپ در دفاع از روسیه برآمده است و از تمام تلاش هایی که روسیه برای دخالت در رقابت های انتخاباتی آمریکا به عمل آورد، بهره مند شد.
روابط
مسکو و واشنگتن در دوره پساشوروی با نوسانات مختلفی همراه بوده و اوج و
حضیضهای متفاوتی را تجربه کرده است. هرچند در برخی مقاطع این روابط متعادل
بوده، اما «صلح سرد» و «جنگ سرد» نیز بخشی از این روابط هستند که مصادیق
آن در دو سال اخیر و پس از تعمیق اختلافات در بحران اوکراین و خاورمیانه
مشهود هستند.
دید منفی کارشناسان روس نسبت به «ری ست» روابط روسیه و امریکا بعد از پیروزی ترامپ
برخی کارشناسان روس بر این باورند که روسیه و شخص پوتین نباید نسبت به روی کارآمدن ترامپ خوش بینی بیش از اندازه داشته باشد. آنها به لغو مجازاتهای روسیه از طرف آمریکا و بازسازی روابط کرملین و کاخ سفید پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باور ندارند.
برخی از نمایندگان مجلس روسیه پس از شنیدن خبر پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شروع به کف زدن کردند. ولادیمیر پوتین بیدرنگ این پیروزی را تبریک گفت و شبکههای تلویزیونی دولت روسیه فورا موضوع برنامههایشان را از "ادعای تقلب در انتخابات" به درود فرستادن به این "مرد برآمده از مردم" تغییر دادند.
قاطعیت هیلاری دموکرات با سازشکاری ترامپ مغایر است. سیاست خارجی به ندرت در راس مبارزات انتخاباتی امریکا جای می گیرد. با این حال سومین و آخرین مناظره بین دو نامزد انتخابات، هیلاری کلینتون دمکرات و دونالد ترامپ جمهوریخواه، در روز چهارشنبه نوزدهم اکتبر به وزیر خارجه سابق آمریکا این امکان داد تا چنانچه جانشین باراک اوباما در دفتر کار بیضی شکل کاخ سفید شود، برخی از محورهای آنچه را که می تواند دیپلماسی وی باشد، مطرح کند.
زمانی ولادیمیر پوتین فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی را یک " فاجعه ژئوپلیتیک" خواند. اما امروز متفکر سیاسیای که بیشترین تأثیر را بر پوتین دارد ولادیمیر لنین، بنیانگذار نظام کمونیستی نیست، بلکه ایوان ایلین، پیامبر فاشیسم روسی است. بیش از شصت سال است که این فیلسوف سیاسی درگذشته است، اما ایدههایش در روسیهی پس از شوروی زندگی جدیدی گرفته است. پس از سال 1991، کتابهایش دوباره منتشر شدند.