ابعاد و تاریخ همکاری های نظامی روسیه و ایران

در طول قرن ها، روابط دو کشور متفاوت بوده است: از جنگ تا حسن همجواری. با این حال، عنصر نظامی همیشه جای مهمی در روابط دوجانبه داشته است که بر سیاست و ساخت نیروهای مسلح تاثیر می گذاشت. نخستین نمونه های همکاری نظامی و فنی بین روسیه و ایران در قرن 17 میلادی آغاز می شود، زمانی که تزار الکسی میخایلوویچ تصمیم گرفت جهت حفاظت از مسیر تجاری ولگا — دریای خزر ناوگان نظامی بسازد. 

حفظ آبرو در تهران

تنها یک هفته پس از این که اعلام شد روسیه از پایگاه نظامی در ایران برای حمله هوایی به سوریه استفاده می کند، تهران عقب نشینی کرد و اجازه استفاده از پایگاه نظامی خود به روس ها را متوقف کرد. این تحولات نشان می دهد، آن طور که برخی مفسران معتقدند، استفاده روسیه از پایگاه نظامی ایران به معنی ایجاد اتحادی جدید نبوده است. (یا لااقل) مقام های ایرانی چنین تصوری ندارند.
 

بازگشت از فرودگاه؛ همکاری نظامی-هوایی روسیه و ایران زودگذر بود

بازگشت از فرودگاه؛ همکاری نظامی-هوایی روسیه و ایران زودگذر بود

نیروی هوا و فضای روسیه فقط برای کمتر از یک هفته توانستند از پایگاه هوایی همدان ایران استفاده کنند. ١٦ اوت خبر رسید که تهران به روسیه اجازه داده تا هواپیماهای جنگنده خود را در این پایگاه مستقر کند و یکشنبه شب این اجازه لغو شد. حسین دهقان، وزیر دفاع ایران، مسکو را به نشان دادن «رفتار ناشایست» و میل برای «نشان دادن خود به عنوان قدرت بزرگ» متهم کرد.  

توقف استفاده روسیه از پایگاه هوایی و اتهام ایران به مسکو در مورد خیانت به اعتماد

توقف استفاده روسیه از پایگاه هوایی و اتهام ایران به مسکو در مورد خیانت به اعتماد

ایران با اعلام این که کرملین به شکلی غیر قابل قبول امتیاز پرواز هواپیما های روسی از پایگاهی در ایران برای بمباران سوریه را علنی و درباره آن فخرفروشی کرده است، این مجوز را لغو کرد؛ این در حالی است که فقط یک هفته از اعطای مجوز چنین دسترسی استثنایی گذشته است.  

ابعاد و اهداف حضور نظامی روسیه در ایران

پس از گذشت بیش از نیم قرن از خاطره تلخ اشغال ایران توسط ارتش شوروی و خروج سربازان روس از خاک ایران پس از جنگ جهانی دوم (1946) بار دیگر نظامیان این کشور با توافقی جدید پا به ایران گذاشته‌اند. اما وضعیت فعلی قابل قیاس با گذشته نیست و اهداف حضور نظامی اخیر از جنبه‌های مختلف به‌ویژه به لحاظ ماهیت دیگر گونه است. با این حال، حضور پیشین و فعلی وجه مشترکی دارد که در غلبه جنبه فرادوجانبه و در ارتباط این دو حضور با تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی قابل بررسی است.  

تعاملات جدید نزدیک روسیه با ایران به چه معناست؟

خبرگزاری آمریکایی «یونایتد پرس اینترنشنال» با انتشار گزارشی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: حضور خلبانان روس در پایگاه هوایی همدان، یکی از شهرهای ایران، نه تصادفیست و نه اینکه تنها به‌دلیل آزادسازی شهر حلب سوریه است. پرواز بمب‌افکن‌های روسیه از پایگاه هوایی شهید نوژه نتیجه سلسله رویدادهایی است که به ایجاد شرایط کاملاً جدید در بخش شرقی منطقه خاورمیانه انجامید.
 

ائتلاف با روسیه: آغاز مسیر جدید سیاست خارجی ایران؟

25 مرداد 95 روز مهمی در تاریخ سیاست خارجی ایران خواهد بود، زیرا برای نخستین بار در سه دهه اخیر این کشور گام عملی مهمی به سوی "ائتلاف" با یک قدرت بزرگ برداشت. از آنجا که این رفتار استراتژیک نوپدید می تواند بر موقعیت ایران در سیاست بین الملل تاثیرات مهمی برجای بگذارد، نیازمند تبیین است. ائتلاف از منظر این مقاله به مذاکره و توافق گروهی از تصمیم گیران بر سر اقدام هماهنگ برای نیل به هدفی مشترک اطلاق می شود. 

افزایش نقش نظامی ایران (با سلاح های روسی)

اندیشکده استراتفور در یادداشتی نوشت: ایران دارای بزرگترین نیروی نظامی خاورمیانه است، اما این نیروها لزوماً در منطقه بهترین نیستند. اینکه ایران حتی بتواند رقبای منطقه‌ای خود را تهدید کند، حداقل با فناوری‌ای که در اختیار دارد، واقعاً تا حدی جای تعجب دارد: دهه‌ها تحریم مانع از آن شده که تهران بتواند به شکلی مؤثر تسلیحات و تجهیزات نظامی خود را ارتقاء دهد و از کشورهایی که آنها را رقیب می‌پندارد بسیار عقب‌تر است.  

پنج جنگ‌افزاری که ایران مشتاق خرید آنها از روسیه است

خبر اخیر درباره اینکه روسیه سامانه دفاع موشکی اس – ٣٠٠ را به ایران تحویل خواهد داد، دولت های غربی و اسرائیل را سراسیمه کرد. قرار است روسیه ٥ یگان از این نوع سامانه را شامل موشک های دوربرد زمین به هوا هستند به ایران تحویل دهد. قرارداد فروش این سامانه ها در اصل در سال ٢٠٠٧ بین دو کشور امضاء شد. گفته می شود روسیه ظرف ١٨ ماه این سامانه ها را به ایران تحویل خواهد داد. 

همه فرضیه ها در مورد نقش روسیه در سوریه

افزایش حضور نظامی روسیه در سوریه، موضوعی است که این روزها خط اصلی خبری و تحلیلی مطبوعات و رسانه های بین المللی را به خود اختصاص داده است. در این میان، فارغ از بحث ها و گمانه زنی های معمول، یک پایگاه تحلیلی آمریکایی به بررسی و ارزیابی پنج سناریو مربوط به این موضوع و تأثیرات و پیامدهای آن پرداخته است. 

ایران، روسیه و اس300؛ ابزار یا راهبرد

نکته قابل تأمل در ارزیابی‌های متعدد اخیر در باب تحولات روابط تهران و مسکو از جمله سامانه‌های اس300، برآوردهای یک‌سونگر «سیاه یا سفیدی» است که گاهاً ارزیابی واقع‌گرایانه را زیر تأثیر قرار می‌دهند. البته بحث بر سر چرایی و چگونگی این روابط طی سالیان طولانی نه تنها در ایران، بلکه در روسیه نیز با توأمانی از تردید و تمایل، اعتماد و بی‌اعتمادی، خوش‌بینی و بدبینی جاری بوده است. عوامل مختلف دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی در سوق قضاوت‌ها به یکی از این دو سو نقش داشته‌اند،  

محرکه‌ها و موانع همکاری نظامی ایران و روسیه

مقدمه
سفر وزیر دفاع روسیه به ایران پس از 15 سال و تأکید وی و همتای ایرانی او بر عزم دو کشور برای همکاری امنیتی و نظامی بلندمدت در سطوح دوجانبه و منطقه‌ای که ظاهراً قرار است پس از تدقیق جزئیات، مفاد نهایی آن در سفر احتمالی آقای پوتین به ایران به تأیید برسد،[1] می‌تواند آغازی بر همکاری‌های گسترده‌تر نظامی باشد.  طبیعتاً، همانند همه قرادادهای نظامی بسیاری از مفاد این قرارداد محرمانه است