بلندپروازی‌های هسته‌ای روسیه در خاورمیانه

چندسال پیش چشم‌انداز انرژی هسته‌ای خاورمیانه رو به افول بود. بی‌ثباتی سیاسی، سرمایه‌گذاری بلندمدت در زیرساخت هسته‌ای صلح‌آمیز را پرخطر می‌کرد، اما اکنون دست‌کم در خاورمیانه به نظر می‌رسد انرژی هسته‌ای رونق خود را بازیافته است. برای مثال زمانی که خیزش‌های مردمی در سال 2011 در مصر شروع شد، این کشور در حال بررسی مراحل نهای پیشنهاد ساخت راکتورها بود. این طرح‌ها بلافاصله از سوی دولت موقت بعدی به بایگانی سپرده شد. هم‌چنین گداخت نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما داییچی ژاپن در سال 2011 اعتماد عمومی نسبت به ایمنی انرژی هسته‌ای را در سراسر جهان متزلزل کرد 

انرژی هسته ای برای مردم؛ طلای جدید در خاورمیانه (جایگاه روسیه)

جویندگان طلا در خاورمیانه غوغا به پا کرده اند، اما این مرتبه به دنبال طلا نمی گردند؛ بلکه به دنبال فروش رآکتور هستند. تا اینجای کار، روسیه از همه جلوتر است. مسکو تنها رآکتور عملیاتی منطقه، رآکتور نیروگاه هسته ای بوشهر را ساخته است و اواخر امسال یا سال آینده ساخت 4 رآکتور را در ترکیه آغاز خواهد کرد و این رآکتورها از اوایل دهه 2020 توانایی تولید برق را خواهند داشت.