چالش زوال روسیه

جوزف نای، تحلیلگر و تئوری‌پرداز آمریکایی در یادداشتی با هشدار درباره تاثیرات بلندمدت «انزوا و زوال روسیه» برای غرب، بر نیاز غربی‌ها به مسکو در موضوعاتی از قبیل ایران تاکید کرد. او با تصریح بر «منافع مشترک» غرب و روسیه بر سر موضوعاتی چون ایران، درباره تاثیرات منفی «انزوا و زوال» مسکو برای غربی‌ها هشدار داد. «هم زمان با اینکه اروپا درباره اینکه آیا رژیم تحریم‌ها علیه روسیه را حفظ کند   یا نه بحث می‌کند، از سیاست تهاجمی کرملین در قبال اوکراین بدون کاسته نشده است».
 
به تأکید او: «روسیه در یک زوال و سقوط بلندمدت است اما همچنان تهدید بزرگی علیه نظم بین‌المللی در اروپا و فراتر از آن است. در حقیقت زوال روسیه شاید آن را حتی خطرناک‌تر هم بکند». وی با تکرار ادعای غربی‌ها درباره حضور مستقیم روسیه در درگیری‌های مناطق شرقی اوکراین نوشت: «تهدید روسیه بسیار فراتر از اوکراین می‌رود. روی هم رفته روسیه کشوری است که موشک‌های کافی و کلاهک‌های اتمی برای نابودی آمریکا دارد».
 
تحلیلگر آمریکایی افزود: «تسلیحات تنها قوت روسیه نیست. این کشور همچنین از اندازه عظیم، منابع زیرزمینی وسیع و جمعیتی آموزش دیده که شامل دانشمندان و مهندسان با مهارت می‌شود، نیز برخوردار است». جوزف نای اینطور ادعا می‌کند که «اقتصاد تک محصولی و وابستگی به صادرات منابع انرژی به همراه کاهش جمعیت، چالشهای جدی هستند که روسیه با آنها مواجه است».
 
او در بخش دیگری از این یاداشت نوشت: «زوال روسیه نباید دلیلی برای گرفتن جشن در غرب باشد. کشورهای رو به زوال تمایل کمتری به ریسک‌گریزی دارند و در نتیجه بسیار خطرناک‌تر هستند. در هر موقعیتی ‌یک روسیه مرفه و پررونق،‌ در بلندمدت پیشنهادات و اقدامات بیشتری برای ارائه به جامعه بین‌المللی دارد».
 
تحلیلگر و تئوری‌پرداز برجسته غربی همچنین این طور تاکید کرد: «آمریکا و اروپا با یک معمای سیاستگذاری روبرو است. از یک سو مهم است که در مقابل چالش پوتین در برابر این اصل اساسی که دولتهای نباید با توسل به زور تمامیت ارضی کشور دیگر را نقش کرد، مقاومت نمود». وی افزود: «از سوی دیگر، با توجه به منافع مشترک آمریکا و اروپا(با مسکو) در مسائل مربوط به امنیت هسته‌ای، موضوع عدم گسترش هسته‌ای، تروریسم، فضا،‌ قطب شمال، ایران و افغانستان، مهم است که کاملا روسیه را منزوی نکنیم. هیچ کس از جنگ سرد نوین منفعت نخواهد برد».
 
وی در پایان نوشت: «طراحی و اجرای یک استراتژی که رفتار تجدید نظرطلبانه پوتین را محدود کرده و در همان حال با توسل به آن، از تعامل بلندمدت بین‌المللی روسیه هم اطمینان حاصل شود،‌ یکی از مهمترین چالش‌هایی است که آمریکا و متحدانش امروز با آن مواجه هستند. در حال حاضر،‌ به نظر می‌رسد که اجماع سیاستگذاری آن باشد که تحریم‌ها حفظ، به تقویت اقتصاد اوکراین کمک شده و تقویت ناتو ادامه یابد».
 
نویسنده: جوزف نای
منبع: فارس به نقل از «پراجکت سیندیکیت» / 14 آوریل 2015

لینک اصلی: اینجا